Bir yaratıcı var ama sizinle ilgilenmiyor. işte ne bileyim patatesler, domatesler yani genel olarak tohumlar kendi kendiliğine büyüyor falan.
Mesela bir kalbin var. Bir saniye durmadan, bak bir saniye bile durmadan sen ölene kadar çalışıyor.
Fizik, kimya ve biyoloji dinlemek ve öğrenmek insanı bu konularda düşünmeye itiyor.
Buraya werner Heisenberg'in en beğendiğim sözünü bırakıyorum:
"Doğa Bilimleri bardağından alınan ilk yudum insanı ateist yapar lakin bardak bittiğinde yaratıcı sizi beklemektedir. "
Edit: diyelim ki fizik kimya ve biyolojiyi de genel hatlarıyla öğrendik ve bir yaratıcı olduğu sonucuna vardık. Peki şimdi ne yapmalıyız?
Yaratıcının ne istediğini mi merak etmeliyiz, yoksa tamam işte ben sadece onu arıyodum ve buldum deyip çekilmeli miyiz? Burda her kişi farklı farklı cevap verebilir. Eğer yaratıcının senden isteklerini önemsiyorsan aramaya devam etmelisin. Hristiyanlığı, yahudiliği, müslümanlığı araştır. Tek tek hepsini karşılaştır. Mesela üçünde de ibadet kavramı vardır. Üçünde de oruç vardır. Kitap ehlidir hepsi. Eğer diğerleri bozulmasaydı zaten onlar devam ederdi. Buradan sonrası kısımlarda akıl geçerli değildir. Tamamen inanmaya kalmıştır.
