Seni ne çok sevdiğimi mezarında anladığım için hiç affetmeyeceğim kendimi. Her zaman beni değil de kuzenimi sevdiği düşünüp üzüldüğüm günler de geride kaldı artık. Ölürken bile onun adını anıyor oluşun mu yoksa son hallerine şahitlik edişim mi sana olan tüm kırgınlığımı aldı götürdü benden, bilmiyorum. Sevmediğim yemekleri yapmanı, gözlerini kısarak gülmeni hatta saatlerce sana masaj yapmamı bile özlüyorum anneannem. Sen bu evden ayrıldıktan sonra hiçbir şey olduğu düzende ilerleyemedi, üzgünüm nolur burda öleyim dediğin ev bile kalmadı artık.
