Canımın canının can içi sen bu sütlaca bizden gizli ne katıyordun? Elli kere denedik, yok! olmadı, olmuyor seninkiler gibi. E sen gittin, ben hasretle burada kaldım. Ne yapacağız şimdi? Bari bi yazdırsaydın da seni özledikçe yapıp kokusunda varlığını arasaydım.
Senden sonra bir sürü yemek öğrendim. ‘Sarım yapar da kötü olur mu hiç?’ derdin hep. Şimdi görsen neler neler yapıyorum da sen övmedikten sonra hiçbirinin lezzeti yok.
Ama sütlaç önemliydi ya. O salaklığı ben yapsam da senin yapmaman gerekiyordu. Senin gibi bir cin fikir kadın, nasıl akıl edemedi?
