Yukarıdaki entrylerin okuyunca, Adam olmak nedir, Adam kime denir, insan olmak neyi gerektirir gibi birçok gerekliliğin ve tanımın ne denli erozyona uğradığını apaçık görürsünüz.
Yeni insanlık anlayışı, toplum olma bilinci, mağdur olanı koruma kollama durumları koca bir bok çuvalına dönüşmüştür ne yazık ki.
Adamın üstüne atlayıp, tekme Tokat giriş demiyoruz elbette, akıllı, mantıklı davranıp olayı körüklemeden araya girip " ayıptır, yazıktır, yapma" demek bu kadar mı zordur?
Hangi ara bu kadar korkak tavşanlara dönüştünüz alla'sen? Aymazlığı kimlerden öğrendiniz?
Sokak ortasında dayak yiyen bacınız, ananız olsaydı aynı şekilde çekirdek alıp seyredecek miydiniz, banane yeaaa diyebilecek miydiniz?!
Bugün bir başkasına, yarın size, ananıza, bacınıza, kızınıza olmayacağının garantisi var mı?!
Yapmayın! insan olmaktan vazgeçmeyin!
Canınızı tehlikeye atmadan, mağdurun yanında olmaktan vazgeçmeyin, insan olmak bunu gerektirir.
Ben bir kadın olarak ne yapabilirim bilmiyorum, ama o saykonun üstüne atlamam çünkü muhtemelen dayak yerim.
Ama çığlık atarım, yeri göğü inletirim, çantamdaki tarağı, fırçayı fırlatırım, polisi ararım.
Adamı dumur etmek, dikkatini başka yöne çekmek için o an soyunurum bile, hem de lönk diye!
Valla yaparım!
