çok yakın bir arkadaşımın büyüdüğü semt.istanbul'a gittiğimde tabi merakımdan girelim girelim diye tutturdum tamam dedi.gece 23.00 sıralarında girdik içeriye yavaş yavaş.aylardan mart ya da nisandı.pek kalabalık değildi sokakları.her köşebaşında bir kişi illa ki vardı ama.ne kimse yanımıza gelip bir şey sordu,ne birileri laf attı,ne de yan yan baktı,üstelik benim saçlarım afro(bonus),arkadaşımın saçları ise beline kadar uzun olmasına rağmen.yaklaşık bir 20-25 dakika kadar fink attık.kimsenin sataşmamasına rağmen acayip tırsmıştım.sürekli hadi çıkalım,hadi çıkalım modundaydım,arkadaş ise bir şey olmaz ben 15 sene yaşadım burada diyordu.sokaklar o kadar güzel o kadar değişik ki insan büyüleniyor cidden.çok garip bir yer.20-25 dakika boyunca bir tane ayık adam görmedim o derece bir yer.ama bir daha girermiyim girmem tabi ki insan büyüleniyor dediğim gibi,etkilenmemek elde değil yani,ama gerçekten korkunç bir yer.