insanlara güvenim sıfır ama bu öyle bir sıfır değil aşırı yorucu bir sıfır, en sevdiğim kişi bile olsa güven konusunda hep bir önyargım ve tedirginliğim oluyor, insanların iyi niyetli olduğuna inanmıyorum mesela ya da samimi olduklarına, gerçekten çok sevsem de bu böyle, belki ben güvensiz biriyimdir ben samimi değilimdir ondan onları da öyle görüyorumdur ama ben insanların içinde hiçbir şüphe oluşmasın diye aşırı çabalayan biriyimdir de öyle düşünüyorum en azından, bunu muhatap olan insanlaea sormak lazım yine de.
Bu yüzden paylaşımcı da değilimdir bazen, güvenmediğim için ya da karşı tarafın samimiyetine inanmadığım için. Takıntılı bir ruh hastası olabilir miyim
