Bazen susmamak gerekir.
Doğru an, işte tamda o andır. Ne olacaksa olmalı, inceldiği yerden kopmalıdır. Çünkü dolmuş taşmıştır ve vakti gelmiştir.
Susmak bazen kendinize, bazende karşınızdakine yapılabilecek en büyük kötülüktür.
Zamanında söylenmeyen sözler, içine attığın herşey ama herşey ilerki zamanlarda büyük bir patlamayla çıkacaktır çünkü. Dolayısıyla bazı şeyleri, yıkım gücü henüz zirveye ulaşmamışken konuşmak en iyisidir.
Bazende susmak gerekir.
Doğru an gelsede, laf tam yerine gelsede susmak lazımdır. Çünkü bu kıyıp kıymamakla ilgili bir durumdur. Bazen haklı olsanızda hakkınızı almamayı tercih etmek zorunda kalabilirsiniz. Büyüklük bende kalsın olarakta yorumlanabilir belki fakat, bunu yaptıktan sonra yani sustuktan sonra bir daha o ağız açılmamalıdır.
Eğer Bunu yapabilecek kudrete sahip ise bir insan tercihini susmaktan yana kullanmalıdır. Zamanında söylenmeyen sözler, Temcit pilavı gibi ısıtılıp ısıtılıp o kişinin önüne konulmamalıdır.
Gerçekten haklı isen, zaman er yada geç bunu o kişiye zaten gösterecektir.
Çünkü susmak yada susmamak gerçekte bir tercih meselesi değil, sabır meselesidir aslında.
Zira bazı şeylerin hesabı öbür dünya'ya kalmamaktadır.
