Türkçe öğretmenliği mezunu olup hiç alakasız bir şekilde elinin altında birkaç tankla Ermenistan sınırını korumak.
Tankları, btr’leri filan cifle yıkatmak, parıl parıl olması ama kuruduktan sonra çok solgun görünmesi, bu yüzden maZotlu üstübü beziyle tekrar sildirmek. Tankların cıncık gibi olması.
Kışın o bölgeye yağan karın kum gibi olduğunu keşfetmek, bırak kardan adamı kartopu bile yapamamak. Yağan karı süpürtmek ama rüzgar çıkınca her tarafın yine kum gibi saçma sapan bir karla dolması.
Bir gece intikalinde tipi çıkması, timden kimsenin kaybolmaması için herkesin bir öndekinin palaskasından tutması, Ömründe kar görmemiş Adanalı bir askerin üşütmesi ve öksürük krizine girmesi. Adanalı artık yürüyemeyecek hale gelince sırayla herkesin sırtında taşıması. Bir kaya dibinde devrilmiş bir çam bulup 22 kişi altına girmek. Tüfeklerin bakalitlerini söktürüp yaktırmak. Konserve kutuda kar ısıtıp sıcak su yapmak, bu sıcak suyun içine çam ağacının iğnelerini atıp bir çeşit çay yapıp zorla Adanalı askerin ağzından dökmek, Adanalının kusup bir nebze kendine gelmesi.
Gece sınırın karşı tarafındaki Ermenistan köylerine dürbünle bakıp harita üzerinde Azerbaycan’la aradaki mesafeyi ölçüp düşmanın tahmini asker teçhizat sayısını hesaba katarak burdan vura vura Ermenistan’a girip Azerbaycan’a kavuşmak acaba kaç saat sürer diye ciddi ciddi hesap kitap yapmak.
