Bütün gençler aynı durumda; işsiz, umutsuz, hayatı boyunca asla iyi model bir araba veya ev alamayacağının bilincinde, dışarıya çıkmaya paraları yok, bitik durumda. Bizden önceki yaşlılar hayatlarını kurmuş; evini, arabasını almış, bir yere gelmişler. Bugün torpilsiz bir yere gelemiyoruz, iş bulanlarsa kendi alanının dışında, asgarî ücretli işlerdeler. Nitelikli tüm mesleklerin işi boşaltıldı; avukatlar, öğretmenler, mühendisler... Hiç kimse kendi işinde değil, olanlar da berbat bir şartlarda veya kendi verdiği katkının çok çok altında çalışıyor. Meslekler arasında en fazla beyin/işçi göçü doktorlar yapıyor, ki doktorların çalışma şartları diğer mesleklere nazaran daha iyi olmasına rağmen böyle. Ki iş bulma açısından diğer işlerden de avantajlı durumdayken diğer tüm meslekler bitik durumda. Evlenmek, ev almak, araba almak hayal oldu. Bu ülkede hayat kurmak imkânsız bir hâle geldi. Herkes ülkeden kaçma peşinde ama diğer ülkeler de Türkiye’yi 3.sınıf gördüğü için önümüzdeki engeller de hayli hayli artmış durumda. Orta Doğu’da bir Arap ülkesi konumundayız. Geleceğimiz yok. Buna yaşamak denilemez!
