illa ki her komedi filminde altımıza küçük abdest kaçıracak kadar gülmemiz lazım diyenlerin beğenmeyeceği filmdir.
muro, neredeyse hiç bir türk filminde görülmemiş bir karakterdi. kimseye eyvallahı olmayan bir adam. devrime tüm kalbiyle inanmış ve hatta devrimi bir dini yaşar gibi yaşıyor. muro'nun hayatın getirdikleri karşısında direnemeyip ufaktan ideallerinden taviz vermesi ilginçti ve çok gerçek bir durumu yansıtıyordu. günümüz müslümanlarının, hristiyanlarının, devrimcilerinin vs tavizlere mecbur kalmalarını veya uzun bir süredir her tarafa difüze olan batının 'kültürsüzlük kültürü'ne yenik düşüşünü yeterli bir kıvamda anlatmayı başarmıştı. çeto ise bir 'yol'a mensup ancak çok da bağlı olmayan çoğunluğu hatırlattı bana.
sinemada film izlerken kaç filmde sanki sokaktasınız da bir kavgaya şahit oluyorsunuz hissine vardınız? çekimler yönünden çok iyi olmasa da orta karar, hoş bir filmdi.
sonuç: 'ulan varya gülmekten geberecez' mantığı hayatının en temel taşı olan kişiler tabii ki beğenmez, normaldir. film bomba değil, süper değil ama kötü de değil.
