Müge Anlı'da bir süredir işlenen Şiar kılıç dosyasındaki annedir.(!)
Başlıktaki yakmak fiili hem gerçek hem mecaz anlamda kullanılmıştır.
kadının birlikte olduğu insan müsveddesi, çocuğu çivili bir odunla öldüresiye dövmüş.(dokuz yaşında çocuk annesi dayak yediği için önüne geçiyor) belli yerlerinden kan ve ağzından yeşil sıvılar gelince öldü sanmışlar ve adamın korkudan şekeri çıkmış. Anne(!) çocuğu evde bırakıp sevgilisini hastaneye götürmüş. Dönünce ölmediğini görmüş bir şeyler yedirmeye çalışmış ama çocuk yiyememiş. Bu halde bir buçuk gün kaldıktan sonra çocuğu yakarak ortadan kaldırmayı uygun görmüşler ve evi ateşe vermişler. Çünkü zaten çocuğun kaldığı ev ayrı. Yeme şeklini beğenmedikleri için onu ayrı evde tek başına bırakmışlar, sadece çay ve ekmekle beslenmiş. Bu çocuk dokuz yaşında. Demir çubuklarla çocuğun taciz edildiğini annesi söyledi. Bunları anlatırken tepkisizdi, o yaratık stüdyodan giderken beni terk mi edeceksin diye ağladı. Çocuğun son isteği mercimek çorbası ve patates kızartması. Bilmiyorum ben devam edemiyorum. Bu ikisine yakışır bir beddua ya da sıfat da dağarcığımda tanımlı değil.
