bir ömre bu kadar mecazı, tasviri nasıl sığdırdığını merak ettiğim büyük şair. yazdıklarının bir kısmı çok yavan. onu gözü kapalı okuyanlardan değilim. mesnevi neredeyse bir derleme eser zaten. ama nasıl ki shakespeare, başka oyunları tekrar yorumladı ve yer yer tekrara düştü diye shakespeare'liğinden bir şey kaybetmiyorsa, mevlana da kaybetmiyor. neredeyse hepimiz biliyoruz şu sözünü: ''cahil kimsenin yanında kitap gibi sessiz ol.'' yalnız defalarca tekrarlasak da bu sözün büyüsü bozulmuyor arkadaşlar. bir yazar için romandır, şiirdir çok makbul işler ama böyle bir sözü söylemek de herkese nasip olmuyor. ben bu kadar satır yazdım da ne oldu?
