balkona çıkıp kollarımı balkon trabzanlarına dayayıp rüzgârın ağaç yapraklarını dövüşünü, otları amaçsızca okşayışını izlediğimde kapıldığım his.
yahut yazıldığı üzere elleri cebe koyup uzun bir yolu tek başına yürürken..
o an o hisse kapılınca bilge filmi izlerken yaptığım sorgulamaları kendi hayatım üzerinde yapar derinlere dalarım.
