Geceye doğru rüzgarlı bir balkonda oturmuşum. Seni düşünüyorum. Bakışlarındaki derinliği ve koyuluğu. Bazen bir anda gelen utangaçlığını. Hani sana demiştim ya " Seni bu kadar ümitsiz bilmezdim" diye. Sen de " Ümitsiz değilim seviyorum" deyip önüne bakarak güldün. Şimdi ayrı gayrı saçma sapan bir durumdayız. En çok ben uyurken gelip beni izlemeni özledim. Gel diye uyuyor numarası yapmıştım. Düşündüm insan uyurken nasıl nefes alır , taklit ettim. Sigara üstüne sigara yaktın, içtin, düşündün. Seni çok özledim.
