Normalden kat ve kat fazla alınması gereken önlemlerdir.
Bu hastalığı geçirmiş birisi olarak, her zaman kendime dikkat ettiğimi sanırdım. Her ortamda maske takmak, eve gelince duş almak, sosyal mesafe kurallarına uymak veya ortak kullanım alanlarında maksimum önlemi almak gibi bir çok şeyi uygulardım.
Ancak, küçük bir grip hastalığı ile gittiğim hastaneden 3 hafta sonra çıkabildim. yapılan testler, günlük kontroller ve çekilen sıkıntılar gerçekten anlatılanlardan çok ama çok zorlu bir süreç. bireysel dayanıklılığınızı, psikolojinizi ve bağışlıklık sisteminizi aşırı sağlam tutmanız gerekiyor.
Benim aldığım önlemler her ne kadar fazla olsa da çevremdeki insanların kötürüm düşünceleri yüzünden ilk zamanlar bu hastalıktan kurtulamayacağımı sanıyordum. babamı en son gördüğümde söylediği "bu çocuğun işi bitti" sözü ve diğer akrabalarımın söylediği şeyler beni maça 1-0 yenik başlattı.
Özel hastane olduğu için mi bilmiyorum ama sağlık çalışanları aşırı iyi davrandılar. benim her ne kadar umudum olmasa da bana verdikleri serumların içinde bu hastalığı yenebilecek umudu aşıladıklarını düşünüyorum.
hastaneden çıktıktan sonra tekrardan karantina dönemine girdim evin içinde hatta odamın içinde. bunun tek çözümü maalesef toplumdan tamamen izole olmak. günlük hayatımızın herhangi bir yerinde, taşıyıcı olan kişi ile temas kurmuş olabiliyoruz farkında olmadan ve sonucunun ne olacağını tahmin edemiyoruz.
ben bu hastalığı yendim diyemiyorum, çünkü hala çoğu kişinin gözünde virüse yakalanmış gözüküyorum ve bu, beni tekrardan bu maçta yenik duruma düşürüyor. önlemlerin en başında sağlam bir morale ve motivasyona sahip olun.
ve kendinizde herhangi bir şüphe duyarsanız, lütfen kimseyle temas etmeyin. hayatınızı ve başkalarının hayatını kolay şekilde tehlikeye atmayın.
