efendim bunlar, isim vermek istemiyorum, ikiye ayrılan bir garip hallerde takılan yazarlar bütünüdür. evet iki cinsi vardır.
biri uzun süre yazarlık yapmış, sözlüğe inanmış, onu eli kolu gibi benimsemiş fakat bir yerden sonra kafayı inceden kırıp "hepinizi tarihe gömücem luean!" düşüncesini edinmiştir. gerekli gereksiz her yerde "yoo yoo yoo adamım, bildiğini sanıyorsun ama gerçek sadece bende saklı" demeye başlamıştır. fakat bu gruba ait yazar kısmısını o sözlük zaten benimsemiştir, çok da batmaz, "aman düşman başına, bizim de sonumuz böyle mi olur acep?" der ve geçer.
ikinci cins, hızlı koşan at cinsidir. taptaze yazar kısmına mensup bu sevgili yazarlar sözlüğün her konuda bilimsel makaleler verdiği düşüncesine fazlasıyla kapılmıştır. "tamam şimdi eleman orada argo kullanmış fakat, güldürürken düşündürme amaçlı bu kesin, aslında çok ciddi bir konuyu çözümleyip mesaj vermiş." şeklinde bir yorumlamayla yola çıkar, fakat ah be canım o öyle değil. sözlükte yazar olmanın, ilk adımlarını atıyor olmanın hevesiyle, "bakim hele bir noluyor" demeden, "efendim en az sizin kadar yazarlık hakkım ve bak şunu görüyor musun? şu, şu, şu bir de o arkada oturan abimiz, heh o da, şurada bi genç kızımız var, evet işte bu gösterdiklerimin hepisi hatalı yanlış, kaldırın bunu gözüm görmesin. burada oyun oynamıyoruz, oyalamayın beni daha ülkeyi kurtaracağım. fakat panik yapmayın ben sizi de kurtarmaya geldim." der, baştan kırar kafayı, hafif sinir krizleri atlatır. sözlük onları da benimsemiştir, "ulan biz de yeniydik, biz niye yapmadık lan böyle" der fakat geçmez. üzerine düşer, ilgi gösterir, adaleti kendine göredir.
