Bir müslüman bir günahı kebairi (büyük günah) işlediği anda iman üzere olamaz. o an iman dairesinden çıkar. Bakın "işlediği anda" diyor dikkat edin. Bu adamlar 24 saat yada sürekli içmiyor ki. Gıybet ettiğinde de böyledir, Zina yaparken de böyledir. kumar oynarken de ana babaya asi olurken de Hırsızlık yaparken de tecavüz ederken de cinayet işlerken de bu böyledir. işlediği anda. Ama bir de ondan sonrası var bu işin. Kimse 24 saat günah işlemezki. Yani, Büyük günahı işleyen adam dinden çıkmaz, ancak büyük günahkâr olur. Tevbe etmelidir, o günahını terk etmelidir. Şayet Bir müslüman tevbe etmeden o haramları terketmeden günahı kebair üzere ölürse durumunu tehlikeye sokar ve mizanda hesap kitap ve yargılama esnasında amel defterinde şerri hayrından ağır gelirse cezasını çekmek üzere cehennem ateşinde azaba düçar olma tehlikesiyle karşı karşıya kalır. Bu yüzden büyük günahları hafif görmemek gerekir. Lakin adam günahkar diye senin onu yargılamaya hakkın yok. Onun Hakkında sen hüküm veremezsin. Şayet dini yetkin selahiyetin bilgin varsa usulü dairesince kabiliyetin varsa Sadece tebliğ eder ikaz ve irşad edebilirsin. Ötesi yok. Kimse kimsenin bekçisi değil. Sen ona karışamazsın. iradesi ve ameliyle başbaşa. Eğer ailenden biriyse mesela eşin çocukların, o zaman aile reisi hüviyetiyle onları haramdan sakındırmakla mükellefsin. Dinini öğretmekle. Koruyup kollamakla takip etmekle Sorumlusun. Ötesi yok.
Ancak işlediği günahın günah olduğunu inkâr eden adamın imanı tehlikeye girer. Bu adam inkârını sürdürürse dinden çıkar.
