Bu dünyada aslında hicbirseye sahip olmadığımızı bize gösteren geceydi. Ne malımız ne canımız ne evladımız, ailemiz. 45 saniyede tozlar arasına karıştı, kara toprağa gömüldü.
Herseyi unutmaya programlı beynimiz asla ders almıyor, insan böyle acılar yaşasada yine hic ölmeyecek gibi yarınlara çalışıyor. Yaşadığımız şu anın, bize deger veren insanların, sevdiklerimizin kıymetini hic bilmiyoruz. Onları sevmeyi hep yarına erteliyoruz, yarın ararım yarın giderim. 99 depremi bize ertelemenin sonucunu topluca göstermisti, hic ummadığımız sekilde.
