Herkesin kapacagına inancımın tam olmasıyla beraber, bile bile amaaan nasil olsa kaparım diyerek bosvermislik beni sasirtiyor.
Dikkat ederim tum dikkatlerime ragmen kaparım derim ki evet dikkat ettim kaptim yapacak bise yok.
Ama dikkatsiz davransam, kapsam ve bunu cevreme yaysam iste bunun vicdan azabı altında ezilirim.
Ornegin; köyde teyzemler corona. Komsulari oturmaya geliyor. Yiyor iciyor. Sonra herkes bir bakiyorlar ki hasta. Kadin ne demis dersiniz? "Ya ben corona pozitifim size soylemeyi unuttum" bu nasil bir rahatlik allah askına.
