Müzikli şiir gibimsi bir şey, ismini veremediğim. Ancak çoookkk kıymetli.
Küçük kalbine devasa sevginizi sığdıran bir çocuk düşünün, onu görmeye gidip gün boyu oynuyorsunuz. Ve siz gittikten sonra üzülüyor, bunu da dinleyip ağlıyor. Ağlarken ise uyuyakalıyor, eve geldiğinizde küçük arkadaşınızın uykuda yanağında göz yaşıyla fotoğrafı...
Bir çocuğun kalbine böyle girmek tarifsiz bir duygu. Kalbimden bir parça koptu. Bundan böyle zuzu diyeceksiniz.
Sözler ise şöyle;
işte geldim hani özledim demiştin ya dayanamadım geldim
hayallerimi süsleyen, sevgisini yüreğime kazıyan sevgiliye geldim. sana geldim sana zuzu zuzuuuu sana geldim zuzu
kokunu elimi sımsıkı tutuşunu, gözlerindeki sevda ateşini özledim. zuzu aşkım, canım benim, zuzum benim, bi tanem bi bi bi bi bi bi bi tanem bi sana geldim sana
hasretiyle yandığım yare, hayallerimdeki o hep rüyalarımda gördüğüm prensime geldim.
işte geldim seninleyim tamam mı? anladın mı şimdi geldim tamam mı? zuzu ama ben sevdiğinim tamam mı?
he he he he ay çok mutluyum he he he he ama ben seni çok özlemişim zuzu..
