sesini çıkaranlara bir sürü etiket yapıştırıldığı için susmayı tercih eden, üç kuruşluk bünyelerin yapıştırdıkları etiketlerin hiçbir şeyi değiştirmediğini bilmeyen, alenen yapamasa da bezen gizliden destek veren, bu desteği hem sevindiren hem üzen gençliktir.
siyasi ya da ortalığı karıştıran şeylere genel olarak bulaşmak istemeyen kişi sayısı fazladır, saygı gösterir, kendine göre konuşur ya da susarsın.
ama pkaka terörü öyle bir şey ki bu damarı bozuklara en sakin insan bile kendinden beklenmeyecek tavırlar sergilerken birilerinin sabredebilmesi garip geliyor.
çünkü bu kıyımın mantıklı bir açıklaması yok, olamaz da.
bu konuda duygulara hakim olabilmek gerçekten çok ilginç.
ha şimdi sempatizanları ne diyorlar "internetten ülke savunan, tepki gösteren kişiler"
it kadar haysiyeti olmayan bu bünyelerin ne dediğinin bi önemi zaten yoktur ama ben diyorum ki "duygu ve vicdan"...
bilmezler ki.
bu başıbozuklar meydanı boş sanmasınlar, şu sahip oldukları rahatlığın sonsuz olmadığını anlasınlar.
konuş sen de kardeşim. bilsin herkes...
