ne kadar yanlış anlaşılabilir ve ne kadar içi boş durabilir?
kimin ağzından çıkınca en mutlu insan yapar kişiyi de kimin ağzından çıkınca ufaltır gözbebeklerini?
kime yönelen sözlerin darbesi alışılageldik hayatların dışına iter beni?
sen, gündönümü saçlı kız. bana söylediğin onca şeyin arasından cımbızla çıkardığım kelimeleri sarfediyorum sana. "seni seviyorum". seçici davranışlarımın sebebi oldun bak.
seni yanlış anlamış da olsam bana söyleme, sadece yavaşça git.
şu an ölebilirim. kimse beni durdurmaya kalkışamaz. kocaman bir gülümseme olur yüzümde zira, anlamazlar nereye gittiğimi. ateş dahi çağırsa o iki kelime ferahlatır ruhumu.
hayattan daha büyüksün gözümde. beni mahveden hayatın karşısındasın ve hayattan daha büyüksün. bana tattırdığı bütün kötü şeyleri silip atabilmen ile hayattan daha güçlüsün.
