insanlığın ortaya çıktığı tarihten beri kendilerini her türlü tehlikeye karşı “sırlayarak” yok olmaktan korunmuşlar ve korunmaya devam ediyorlardır.
Yine bu korunma güdülerinden dolayı öğretilerini kitaplarla ve kişilerle değil, ozanların deyişleriyle ve nefesleriyle yaymaktadırlar.
Sanılanın aksine kişilerin hiç bir anlamı ve değeri yoktur. Bu sebepten dolayı kendileriyle çelişiyor gibi görünürler, bu da sır içinde sır olmanın gereğidir. Kendilerini avama karşı bu şekilde koruyabildikleri kadar korumaya çalışırlar. avam olmayan arif’lerin bakış açısından her şey yerli yerindedir, olması gerektiği gibidir. Avam ise çelişki ve tezat görür çünkü beşer gözüyle bakar. Zaten böyle olması da aleviliği yaşatmaya çalışanların bakış açısından aleviliğin yaşaması ve yok olmaması için gereklidir. kişilerde ve şekillerde kalanlar zaten aleviliği anlayamazlar.
Türlü türlü dinler gelip geçmekte Alevilik bunların içinde sırlanarak ve bazı kişilerin adı altında gizlenerek gelecek nesillere aktarılmaktadır.
Çok derin ve gizli bir tarikattır. Hiç bir dünyevi olay bu tarikatın çizgisini yerinden dahi oynatamayacaktır.
