Aslında insan da bir nesnedir... Bir ruhu, bir canlılığı varken de bu böyle olabilir. Ruh artık başka bir yerde, başka birinin yanına gitmiş olabilir ya da bu beden aslında hiç ait olmadığı bir evde sıkışmış. Mengenede bir beden neye benzer ki?.. Neye olacak ancak bir heykele benzer. Gülücükler saçan bir heykele.
Kesinlikle, bu iki şey olmadan da yaşanır. işte bu şekilde; adice, sahtekarlıkla, cesurca bir zavallılıkla, hayalperestin yok oluşuyla...
insanın sırf bu yüzden zamana acımayası geliyor be. Sırf bu yüzden yüzyılları yutup ölmemeli.
Belki bir güncük yaşamak adına.
