Artık hayatın içindeki alelade gelişmelerden başka beklentisi kalmayan Atatürkçülerin acınası halini gözler önüne seren gelişmedir.
Kendileri, babaları, babalarının babaları, babalarının babalarının babaları bugüne kadar sandıktan ala ala babayı almış bir güruh olarak, ya kukumav kuşu gibi bir köşeye çekilip darbe bekler veya kendilerine yakışan bir gerizekalılıkla insanların pek tabii olarak ölmesinden mütevellit değme yancılara taş çıkarırcasına pay kapmaya, zafer ilan etmeye çalışırlar...
