çok gezen mi iyi bilir çok okuyan mı geyiği tarzında bir karşılaştırmadır.
mustafa kemal atatürk kendini tek bir ideolojiye kilitlememiş, okuduklarını ezberlemektense kullanmayı seçmiş ve yaşamı sona ererken hala anlaşılamayan çok basit bir miras bırakmıştır.
karl marx a gelince, kendisine ne kadar da saygı duysam durumu aynen bizdeki çok konuşan amcalarınkine benzemiştir, yemeğin tarifini vermişse de yapmaya pek yeltenmemiştir.
hani vardır ya şu hayallerinin peşinden gitti geyiği filan, atatürk ne olursa olsun kendi şansını kendi yaratan kişi olurken marx oturup bir köşede beklemiş, saha adamı olamamıştır.
ha; bir de evrensel katkı olayı filan var ama hiçbir şeyin "yurtta sulh cihanda sulh" ile kapışabileceğini sanmam.
