Küçükken fazlasıyla şımartılıp sevilmişim. Ama büyüdükçe işler ya değişti yada ben çok paranoyaklaştım. Lise ve sonrası dönemde çoğu zaman kendimi çok değersiz hissettim,sığıntı gibi hissettiğim zamanlar oldu. Fazlalık olma hissine çok kapıldım. Kimse alenen böyle bi davranışta bulunmadı ama hep öyle hissettim. Biraz negatif bi insanım kişilik gereği. Bazı durumlar öyle olmasa bile kafamda öyle Kurar kendimi inandırırım. Ama hala bilmiyorum böyle bazen dalıp gidiyorum hiç sevilmedim be diye. Biliyorum sevildiğim zamanlar oldu beni çok seven kız arkadaşlarım,bensiz yapamayan kız arkadaşlarım. Ama yine de sevilmeme hissi çok ağır basıyor bende ona dair bi kanıtım olmasa da.. insallah bir gün bu durumu atlatabilirim.
