varoluşun ayırdına az buçuk yanaşabilmişin hissiyatına muvazi bi hisle, mevcudiyetinin mansızlığının -ki temel unsur yaşamın manasızlığıdır varoluştaki ayırdamada- verdiği can sıkıntısıyla sefil ömrüne bi değer biçmiştir niçe. bu sefer mevcudiyetini, bi übermen e köprü vaziyeti gördürmekle aslında yine varlığına bi anlam, amaç kazandırmış oluyo; bilerek ya da bilmeyerek. ama cin fikirli niçe, böyle bi fikriyatla, içinde bulunduğu can sıkıntısını atmıştır üzerinden; gayet de bilerek.
