huzurun karmaşık yapısını algılamak.
büyümek biraz da bu.
yalnızken büsbütün sessiz mi olunmalı?
yoksa harikulade bir delilik mi huzur denilen.
bütün tamamlanmamış yargıların,
[gençliğin o berrak azmi düsturu içinde]
ben sana geç kaldım ödün veririm ödül zehirim asar giderim seni ruhumun en metruk köşesinde.
tamamlanan hikayenin bitişini kabullenmem ki ben
akşam ezanında eve çağrıldığımda bir kurşun yük binerdi küçük gövdemin en dayanıksız yerine
sen de giderken beni böyle acıt olur mu?
duygunun mizanseni olmasın son sözlerin
bizzat vur!
en keskin kılıcını
ikiye böl
içimin bana ait kısmıyla yetineyim.
