uzaktan seviyorum diyerek uzunca anlattığım kızın ahlak yoksunu ve entrika düşkünü biri olduğunu öğrendim. kendi sevgilisi de varmış. onun dışında babası yaşında evli çocuklu insanlarla ilişkileri varmış. hayat kadınına ''seni bu hayattan kurtaracağım'' diyen masum müşteri kıvamında takılıyorum.
kendime son bir şans vereyim dedim. hayatımı düzenlemeye çalışıyorum. bazı şeylerin gereğini yapmak, oturduğum yerden mucize beklemeyi bırakmak bende bazı fikirleri değiştirdi, mutsuzluk baki ama.
anladım ki insan bir hayale inanmadan onu kurmamalı, zaten ben kuramıyorum. gerçekçi olarak ilk kez hayal kurabildiğimi fark ettim ve benim için kendi hayatımda yeni ufuklar açıldı. hayal kurabiliyordum çünkü o hayallerin gerçek olma ihtimaline artık inanıyordum. bunu sebebi ise o şeylere adım atmak, gereğini yapmaktı.
sigarayı ve geçmişimi bırakmak istiyorum. bunlar şimdilik en büyük dertlerim .
sefiller gibi uzun bir kitabı bitirdikten sonra tek bir kitaba bu kadar vakit ayrılmaması gerektiğine, ve de okumanın artık işe yaramayacağına (öğretici kitaplar hariç) kendi içimde karar verdim. artık istediğim üretmek. düzenli olarak yazmaya başlamam gerek.
hayatı unutabildiğim kadar unutup, normal insanlar gibi yaşamaya başlamak istiyorum. sevgiler.
