okumanın sağlam bir mide gerektirdiği, gerçek bir yaşamın hikayeleşmiş, acıtan, ağlatan öyküsü.
bunu yapan insan olamaz nidaları eşliğinde 12-13 yaşlarındayken okumuştum bu kitabı. ağlamaya başlayıp kitabı okumaya ara verdiğim olmuştu kaç defa. sonra babamın ne kadar iyi biri olduğunu görmemi sağladı bu kitap. elimdekilerin değerini bilmem gerektiğini öğretti... dünya rengarenk değilmiş meğerse. katran rengi de varmış..
