biliyorum ben söylemezsem kimse bilmiyor
ve ben de kimseyle konuşmuyorum huyum kurusun.
üstelik bazı şeyler söylenmiyor da... gömülüyor insanın içine...
belki bilmen gereken tek şey düşüyorum ve paraşütüm açılmıyor.
niye düştüğümü, kimin ittiğini sorma...
çakılmamak için, biraz daha yumuşak bir düşüş yapmak için uğraşıyorum sadece.
yine de elim, yüzüm, içim kanayacak hayat böyle...
konuşmak istemiyorum kimseyle; dilsizim ben ve malesef beraber susamayacak kadar uzağız...
