5.
-
Bana kalırsa bu mantalitedeki hiçbir erkeğin mızmızlanmaya hakkı yok.
Kız başından beri zaten kendisine yar olmayacağını belli etmiş.
Adamın dert edindiği şeye bakın bir de.
Hiç mi çevresinde başkası yoktu?
Hiç mi "Bir kadın için kendimi bu kadar düşürmeme değiyor mu?" diye sorgulamadı?
Hiç mi "Ulan burada tuhaf giden bir şeyler var. Normal bir ilişkide kız bakire bile olsa maksimum üç ay içinde sevgi varsa sevişilir." diyemedi?
Hiç mi "Yahu biz neden yılda bir buluşuyoruz? Bunun neresi normal? Kendi hayatımdan en güzel yıllarımı kaybediyorum şuan." diye düşünemedi?
Yazacak daha çok şey var ama tahminimce kendisi bunları düşünebilecek biri değildi.
Zaten ruhsal sağlığı yerinde olsa bir kadın için bu denli üzülmemesi gerektiğini de bilirdi kendisi.
Kısacası üzülemiyorum da kendisine.
Sonuçta "acıma, acınası duruma düşersin" diye boşuna dememişler.
Bir de kendi kendisini rezil etti garip bir şekilde.
