bende bir seferinde bu efsane nesile dahil oldum. sonrası bu ısrarla öğretmene dik giden arkadaşla küstük falan.
yıllar geçti askere geldik, uygun adım yürürken hasta bir askerin sesi gür çıkmıyor diye dikenlerin içinde istikamet yeyince anladım ki, boş işler bunlar.