Ben kendime her konu hakkında güvenemiyorum. Güvenmediğim konular hakkında garip şekilde utangaç, güvendiğim konular hakkında ise inanılmaz edepsiz davranıyorum ki ortasını bulacak kadar ne zaman olgunlaşacağım hiç bilmiyorum. Sanıyorum çocukluk denilen şey bu işte. Arsızlık ve utangaçlık arasında durmak.
Hâlâ öğrenmeye devam ediyorum. Bilmediğim çok şey var, işin kötüsü bildiğimi düşündüğüm çok şeyin yanlış olduğunu öğreniyorum. Karakterimin çoğu yönü hakkında kendime güveniyorum ama ilginçtir Yaş ilerledikçe karakterimin çoğu tarafı törpüleniyor. Sivrilen bazı taraflar yine var.
Sanırım benim isler karışık. Sanki her konu hakkında insanın kendine güvenmemesi lazım gelir gibi geliyor bana ama siz bilirsiniz.
