Bana bu repliği hatırlattı.
" Cumali: Çok korkuyorum eşkiya beni bırakma, çok korkuyorum çok.
Eşkıya: Korkma sadece toprağa gideceksin, sonra toprak olacaksın, sonra sularla birlikte bir çiçeğin bedenine yürüyeceksin oradan özüne ulaşacaksın çiçeği özüne bir arı konacak, belki belki o arı ben olacağım."