Nerdeyse bir kasaba kadar büyümüş, hüzünlü, iç acıtan yer.
Her Ankara ziyaretimin olmazsa olmazı...
Uzun uzun oturduğum, mırıldandığım, dua ettiğim, toprağını, çiçeğini temizlediğim...
Geldiğime seviniyorsun da, gittiğimde üzülüyor musun acep, en çok bunu merak ediyorum, bunu dert ediniyorum o an.
Mahzun mahzun öyle bakakalıyor musun ki arkamdan...
Üzülme n' olur, kıyamam ben sana...
Ben hep ordayım, senin yanıbaşındayım babammm...
Huzurla uyu..
