Bir nevi eziyettir.
Susss suss allah aşkına susss diye böğüresim gelse de, dişlerimi sıkıp gülümseyerek dinlemeye çalışıyorum.
Bozulmalarına gönlüm razı olmuyor.
Yazık uğraşıyor, çabalıyor diye mecburen gülümsüyorum.
Ama bazen anlatanın performansı öyle berbat oluyor ki, vallahi sandalyeden düşüyorum, katılıyorum.
Beni alıyor bir gülme...
Anlatan mesut, ben mesut yuvarlanıp gidiyoruz..
