Normal erkektir. Çok seviyordum. Muhteşem bir insandı. Aynı şekilde o da öyleydi. Aileler, akrabalar, arkadaşlar araya girince bir soğuma falan oldu. Son kez ilk kez buluştuğumuz yerde buluştuk ve medeni bir şekilde ayrıldık. Ayrılırken çok güçlüydüm ama eve gelince önce müslüm gürses kal benimle, sonra da hasret rüzgarları açtım. Ardından azer bülbül, yüzümüz gülmedi bizim. Kendimi alkole sigaraya vurmadım. Yapmam da zaten. Ama geçtim odaya çocuk gibi ağladım. iyice boşalttım içimi kimseye bir şey söylemeden. Sonra güzel anıları düşündüm ve bir kez daha teşekkür ettim içimden beni mutlu ettiği için. Giderken o da demişti.
Sonra birkaç kez rüyama geldi. Beni depresyona soktu. Ama bitmişti yani artık. O şekilde bitti gitti. Velhasıl kelam ağladım.
