Bazı insanlar kalemi görür ve şöyle der. Bu bir kalem. Kalem hakkında farklı bir bilgi vermezler. Bu yüzden oldukça tutarlı görünürler. Kalem dedikleri an kalemi düşünmeyi bırakırlar.
Ama başka bir insan kaleme bakar ve şöyle der.
- bu bir kalem. Kalem mi acaba? Dur iyice bakayım. Eskiden buna benzer bir silgim vardı. Kalem şeklinde silgiler var. Belki de bu bir silgidir.
Kalem tabii örnek ama kişi kalem ile ilgili anılarına gider, bazı şeylerin o kalem ile ilgili olduğunu bilir, bazı şeylerin kaleme bağlı gibi gözükse bile tamamen bağımsız olduğunu keşfeder ve hâlâ şunun üzerinde durur. Bu bir silgi mi acaba?
Sonucunda kalem hakkında fikirleri tamamen karmaşık ve tutarsızdır. ilk gün söylediği şeyin tam tersini söyleme sebebi kalemi düşünmeye devam etmesidir. 9 gün sonra fikrini sorun tamamen farklı bir şeyi önünüze getirir. Çünkü aslında her şey böyledir. Kesin olmaktan uzaktır ama her şey nedense çok belirgin ve kesin görünür.
Bilmiyorum, ben seviyorum bu yüzden bir dediği bir dediğini tutmayan insanları. O kafa karışıklığı yorucu ama son derece öğretici geliyor bana.
