kazadan sonra dualar ediyodum, resimlerini gazetelerden toplayıp albüm yapıyordum. umudumu yavaş yavaş kaybettiğim zamanların başlangıcıydı. bir gece babam eve geç geldi. kapıdan girişini hatırlıyorum. umursuz bir şekilde '' seninki ölmüş lan'' dedi. ne kadar yıkıldığımı, günlerce ağladığımı hatırlıyorum. baba böyle mi söylenir amk.
