kızlar ve erkekler kankaydılar daima. ama zaman zaman da sevgili olurlardı. esenyurt'ta, bağcılar'da ya da esenler'de yaşayan bir ergene bu diziyi seyrettirmenin o ergenin beyninde kalıcı hasarlara yol açabileceği düşünülmemişti.
koridorlarında herkesin kendine ait bir dolabının oluşu, herkesin okula dilediği kıyafetle gelmesi, yok okul radyosu yok okul gazetesi, basketbol klubü, sinema klubü... bizi hasta ediyordu. çünkü kravatsız ya da uzun saçla okula alınmayan gençlerdik biz.
aynanın karşısında yarım saat uğraşıp saçlarımın brandon'unki gibi olmayışına lanet ederdim. üstelik limon da sürerdim. ne yapsam dylan kadar cool olamıyordum. onun gibi yürüyemiyordum.
boktan bir beldede boktan bir lisede boktan bir hayat yaşadığımı her hafta yüzüme vuran bu diziyi ve onu yayınlayanları asla affetmeyeceğim.
