Çok tuhaf zamanlar sonrasında izleme fırsatı bulduğum için bende apayrı bir yeri olan Gaspar Noé filmi.
Nedense kendimi Murphy'nin yerine de oldukça rahat bir şekilde koyabileceğim bir dönemdeydim.
Filmin son sahnesindeyse ciddi anlamda kocaman cüsseme rağmen gözlerimden birkaç damla gözyaşı süzülmüştü.
Daha öncesinde hiçbir filmde böyle hissetmemiştim ama hala acaba kendimi rahatlıkla Murphy'nin yerine koyabilecek bir dönemde olduğum için mi yoksa ne nedenle olduğunu anlayamadım bu durumun.
Onca yaşanmışlığa, kırgınlığa rağmen hala sevgi kırıntılarıyla Murphy'nin Electra'nın gözlüklerini çıkardığı sahnede geçmişe gitmeleri ve o ilk masum zamanlarını göstermeleri çok çarpıcı olmuştu benim için.
Murphy: Secrets make you stronger.
Electra: No. Secrets make you darker.
