bu kitabı benim gibi bir otobüs yolculuğu sırasında okumak için aldığınızda,başlangıçta biraz anlamakta güçlük çekebilirsiniz.ama biraz biraz sayfaları çevirdikçe,yeraltına doğru inmeye yani kendinize doğru gelmeye başladıkça müthiş keyif almaya başlarsınız.otobüsün hafif hafif sallanmansı beşik etkisi yapmaktan çıkar,bu kitap elinizde olduğu sürece.öyle içten içe konuşmalar vardır ki,tekrar tekrar okursunuz cümleleri.özellikle kitabın 2.bölümündeki hikayede,ana karaktere başlangıçta ulan bu adam deli mi dersiniz,ne dediği belli değil manyağın, tepkisi ister istemez olur.ama o adamın ağzından öyle laflar çıkar ki,siz de artık normal olmaktan çıkabilirsiniz bir süre.tam bir yöne doğru yolumu buldum dediğiniz an ters köşe olursunuz ve içten bir haydaaaa nidası çekilir ve bu nidalar da kitap bitinceye kadar devam eder.
kitap bitti ama herşey bitmemiştir,2inciye,3üncüye...okumak üzere aklınızın bir köşesindedir.üstadın kitabında belirttiği gibi anlamak ağır bir hastalıktır,üstelik tam anlamak gerçek bir hastalıktır.insanın bu manada hasta olası geliyor ama önce anlamak gerekiyor bunun için de birkaç kez kitabı okumak en hayırlısı galiba.
