öyle bir ülkede ve toplumda yaşıyoruz ki arog'u, muro'yu ve türevlerini beğenmemek, daha iyi sinema filmleri yapılabileceğini bilmek, daha iyisini istemek, sahiden bir derdi olan filmleri izlemeyi istemek artık suç sanki.
aynısı edebiyatta da geçerli, tuna kiremitçi sevmeliyiz mesela, müzik dinliyorsak illa ki pop albümlerini dinlemeli, onlardan zevk almalıyız.
sevmiyorum kardeşim arog'unuzu da muro'nuzu da, sinema deyince aklıma stalker geliyor, başkalarının hayatı geliyor, tuna kiremitçi'yi değil de vedat türkali'yi, yaşar kemal'i beğeniyorum, nefret ediyorum o ucuz pop şarkılarınızdan.
suç mu bu? benim bir sanat yapıtını beğenmeme hakkımı eleştirme hakkını size veren ne?
benim neyi beğenip neyi beğenmeyeceğimi belirleme kudretini nereden alıyorsunuz?
vasatlığın avukatlığını yapmak için para mı veriyorlar size?
beğenmeme, eleştirme hatta sövme hakkım dahi var, kültürlü müyüm değil miyim, bu benim bileceğim iş ama sevmiyorum film, kitap, müzik diye önümüze sundukları pespayelikleri, ucuzlukları, sevmeyeceğim de.
