Müşrikler; Allah’ın dışındaki varlıkları veli edinir ve bir veliden/dosttan beklenecek şeyleri, o varlıklardan beklerlerdi.
Alllah’ın dışında edindikleri veliler/evliya; Allah’a (cc) yakın ve O’nun (cc) yanında hatır sahibi olduğuna inandıkları melekler (34/Sebe’, 40) ve salih insanların ruhaniyetiydi (53/Necm, 20; 71/Nûh, 23). Bu varlıkları veli edinme/putlaştırma nedenlerini Kur’ân şöyle açıklar:
a. Allah’a yakınlaşmak için (39/Zümer, 3)
b. Allah katında şefaatlerine nail olmak için (10/Yûnus, 18; 39/Zümer, 43-44)
c. ihtiyaç halinde onların yardımına nail olmak için (36/Yâsîn 74-75)
d. izzet bulmak için (19/Meryem, 81-82)
e. Toplumu kaynaştırması ve milli bir değer olması için (29/Ankebût, 25 ve 41)
Allah’ı bırakıp da veliler edinenler (var ya!) Allah, onların üzerinde gözetleyicidir. Sen, onların üzerine vekil değilsin. (42/Şûrâ 6)
Allah, kâfirleri ve müşrikleri tarif ederken ; Allah’a ulaştırdığına inandıkları insanları vasıtalar edinir: “Bunlar Allah katındaki şefaatçilerimiz (10/Yûnus, 18) ve bizi Allah’a yakınlaştıran vesilelerimiz (39/Zümer, 3).” derler diyerek ne anlatmak istediğini yukarıda ki entryler de görürsünüz.
