günlerden bir gün bir papaz, bir imam, bir haham ve bir ateist idama mahkum olmuşlar.
papaz hırsızlıktan, imam taciz ve tecavüzden, haham ise rüşvet ve yolsuzluktan yargılanmışlar ve idam cezasına çarptırılmışlar.
ateist ise aşırı muhalifmiş, hep doğruları söyler, bilimi savunurmuş.
idamları meydanda halkın gözleri önünde ve de giyotinle yapılacakmış.
neyse, infaz işlemleri başlamış.
giyotinin önüne önce papazı getirmişler ve ona son sözünü sormuşlar.
papaz: "ben tanrıya inanıyorum, baba oğul ve kutsal ruh beni koruyacaktır" demiş.
idam başlamış.
fakat o da ne? giyotini indirdiklerinde papazın boynuna birkaç santim kala giyotin durmuş. halk şaşırmış, bunun bir mucize olduğunu söyleyerek ve hep bir ağızdan bağırmışlar;
"papazı serbest bırakın; tanrı sözünü söylemiş ve onu korumuştur..."
ve papazı bırakmışlar, böylece papaz idam edilmekten kurtulmuş...
papazın ardından imamı giyotin sehpasına çıkarmışlar ve ona da son sözünü sormuşlar.
imam: "kurban olduğum allah her şeyi görüyor, o beni koruyacaktır..." demiş.
ve idam başlamış.
fakat aynı papazın infazında olduğu gibi giyotin imamın boynuna birkaç santim kala durmuş.
halk tabi yine tepkisini göstermiş ve "bakın allah imamı korudu, demek ki imam masum, imama özgürlük" diye bağırmışlar.
ve haliyle imam da idamdan kurtulmuş.
sıra hahama gelmiş, ona da son sözlerini sormuşlar.
haham: "yehova şahidim ki ben masumum, rab beni koruyacaktır, rab musa'nın çocuklarını korur" demiş.
infaz başlamış ve papaz ve imam'da olduğu gibi giyotin yine birkaç santim kala durmuş.
ve tabi haham da böylece idamdan kurtulmuş...
en nihayetinde sıra ateiste gelmiş...
ateiste de son sözlerini sormuşlar.
ateist: "ben dine de tanrılara da inanmıyorum, hepsi saçmalık. lakin size bir şey söylemem lazım, giyotinin ipinde bir düğüm var ve o düğüm giyotinin tam inmesine engel oluyor haberiniz olsun..."
hakikaten de bakarlar giyotinin ipinde bir düğüm vardır, düğümü çözerler ve ateistin infazına başlanır.
cellat ipi çeker, giyotin şırrak diye yere vurur ve ateistin kellesi bedeninden ayrılır.
halk çılgınca sevinmiştir.
"işte gerçek suçlu, adalet yerini buldu, yaşasın adalet" diye bağırırlar.
papaz, imam ve haham kurtulmuş, ateist ise ölmüştür...
cahil toplumlarda papaz, imam, haham olmak çok kolaydır, zor olan ise dürüst olmak, gerçekleri söylemektir ne yazık ki...
toplumlar cahilliğe mahkum edildiği sürece gerçek suçlular her zaman var olacak, taraftar bulacak, ama doğruları söyleyenler, yazanlar ise suçlanacaktır...
