not: filmi izlemeyen sayın okurlarım için biraz sakıncalı bir entry. çok değil, birazcık...
tanım: her sahnede gülmeyi bekleyen bir insanın doğal olarak beğenmeyeceği film. stand-up mı lan bu; sinema filmi!
cem yılmaz son yıllarda zaten türkiye'nin komedi çıtasını hep yükseltti, bu filmle daha da yükseltiyor. insanlar maalesef filmdeki çoğu göndermeyi anlamıyor, bilmiyor, farkında değil. ben de değilim, filmden sonra bilmem hangi filme göndermeler olduğunu falan öğrendim. örneğin ülkemizdeki ezberci eğitimi çocuklara yerel yönetimden bahsederek anlatmış cem yılmaz.
birazdan bu 13 sayfayı hatmedip filmin başında maymunların yanına düşen kara kutunun ne olduğunu falan anlamaya çalışıcam.
bunun yanında filmde bazı sahnelere başkaları güldü ben gülemedim, bazen de ben güldüm tek başıma g.t gibi koca salonda* vs.
sonuç olarak film mükemmele çok yaklaşmıştı. "yengeç dansı", "gol olur" gibi çok göze batan espiriler vardı, milletçe yarıldık bizim kuzenlerle.
hepsini göz önüne aldığımda cem yılmaz'a saygım kat kat arttı, türkiye'mde komedyen varmış dedim... hiçbir komedi filmiyle karşılaştırılamayacak kadar etkileyiciydi arog.
