Flört ettiğim hiçbir erkeğin aldığı maaş beni ilgilendirmedi. Ne kadar alıyor zaten sormam. Mesleği yine umurumda olmadı. Ancak isler ciddiye binip evleneceksek inceden bir bakmaya başlarım. Bu demek değil bir insanın maaşının fazla olması evlenmek için yeterli. Her şeye birden bakarım, bu da onun içinde olur.
Niye bakarım söyleyeyim. Çünkü erkekler artık çalışan ve eve katkı sağlayan kadınlar ile evlenmek istiyor. Hak veriyorum. Ancak aynı erkek benden temizlik, yemek, hamile kalmak, doğurmak, çocuk bakmak gibi diğer şeyleri yine istiyor. Bunların hepsini nasıl sağlayabilirim ona bakmıyor.
Bunların tamamını yapan hanım arkadaşlarım var. Onlarla çok gurur duyuyorum, benim gözümde çok başka bir yerdeler ancak hiçbirinden geriye bir şey kalmadı. Mutsuz, yorgun ve bezmiş durumdalar. Bir insan tüm bunlara yetişemez. Mümkün değil. Ya çocuğu ile yeteri kadar ilgilememez, ya evi disipline edemez ya da işini iyi yapamaz.
Bu noktada erkekleri korkunç şekilde acımasız buluyorum. işte bir gün evliliğim sırasında yeter artık ben tüm bunlara yetişemiyorum dediğim noktada o adamın aldığı para hem benim hem çocuklarımın kaderini belirleyecek. Buna bakıyorum diye beni eleştiren kişi de hayatın gerçeklerinden uzak kalmış demektir.
