iğnesinde mazarrat ağusu,oluğunda alçaklık oku gizlenmiş bir akrep yola çıkmıştı. Geniş bir suyun kıyısına geldi. Şaşırdı,ne geçmeğe,ne de geri dönmeğe gücü yetiyordu .Kaplumbağanın biri akrebin bu halini görerek ona acıdı. Arkasına bindirerek suya atıldı. Karşı kıyıya doğru yüzmeğe başladı. O sırada kulağına bir ses geldi. Akrep arkasına bir şeyler vuruyordu. Sordu:
"bu ses ne?"
Akrep cevap verdi:
"bu benim iğnemin sesidir. Senin sırtına vuruyorum .Her ne kadar sana bir tesiri olamayacağını biliyorsam da huyumun icabının yerine getiriyorum."
Kaplumbağa kendi kendine:
"bu tıynetsiz hayvanı kötü huyundan ve iyi huylu kimseleri de onun şerrinden kurtarmaktan daha büyük bir iyilik olamaz" diyerek suyun içine daldı. Akrebi dalgalara ısmarladı: öyle bir yere gönderdi ki bir daha dönmesin.
